Prvi američki Don

Postoje neki ljudi pred koje nije svejedno stati. Oseća se čovek pomalo kao tinejdžerka pred prvi ginekološki pregled dok se pita da li je moguće da doktor primeti šta je radila sa flomasterom kada je otkrila svoju seksualnost. Mislite da je jeza ono kada vidite ili, još gore, slušate Isidoru i Pajkića?
A svi se ložimo na filmove o mafiji. Ko nije posle gledanja Kuma mesecima besomučno citirao legendarne izjave, taj omladinac nije bio (ili spada u pomenutu grupu koja citira Briljantin i time nije vredan pomena). Bilo jednom u Americi, Kum, Goti, Put bez povratka, Al Kapone iz ’59. ili Nedodirljivi iz ’87. godine. Zbog filmova, početak organizovanog delanja mafije u Americi se smešta u ’30-e godine 20. veka. Ali, pre svega toga,
pre Kaponea, Gotija, Lučijana, pre nego što se De Niro pretplatio na uloge mafijaša italijanskog porekla, pre droge i prostitucije, jedan čovek je bio prvi američki capo di capi. Prvi i verovatno, najbrutalniji. Možda je sa ovom tršavom kosom, čupavim brkovima i pojavom umornog šljakera ostavio na vas utisak kao neki vaš prijatni dalji rođak koga povremeno viđate na veseljima i sahranama, ali to je veoma daleko od istine koja je u svakom trenutku mogla da postane bolna (po vas).
To je bilo osetno ne pitomo doba, reket se naplaćivao mukom i u znoju lica svog, ubijalo se noževima kućne izrade... Ništa nije bilo formalno regulisano. Evo, u Srbiji, Donovi se zovu tajkuni i nisu čak ni predmet istraga, sve je lako i pitko...
Đuzepe Morelo je rođen u mestu Korleone na Siciliji, 2. maja 1867. godine. Mama ga je zvala Piddu, ali nisu mnogi imali tu privilegiju prišivanja hipokoristika mu. Desna ruka mu je bila deformisana, svi prsti su bili stopljeni u jedan. Nakon neuspeha njegovog oca u ostajanju u životu, dobija očuha, Bernarda Teranovu, priznatog pojedinca lokalne mafije (i nemoj sada da mi se javljaju ovi cmizdravci sa komentarima tipa: jao, imao je nesrećno detinjstvo i sl.). I Đuzepe i njegova dva brata, Antonio i Nikolo su „postali muškarci“ (u ova mekana vremena, kada dominiraju tipovi koji se lože na Hari Potera, postati muškarac znači izgubiti nevinost sa raspalom lokalnom prodavačicom iz trafike kojoj si, nužno, bar peta generacija polaznika iz naselja; U ona vremena, to je značilo da si zvanično primljen u mafiju) pre odlaska u Ameriku.
Nakon što je optužen za ubistvo u rodnom gradu, emigrira u Ameriku, 1892. godine. Bio je toliko zajeban da bi mu i Stiven Sigal rekao nešto poput: „Ti si zajeban!“ Mora se priznati da je posao u Americi nasledio od starijeg brata Tonija. Toni je bio tipičan primerak osobe bez stila, bio je Palma i Velja njujorškog podzemlja. Ali, držao je rekete u istočnom Harlemu. Kada je ubijen 1898. godine, Piddu dolazi na njegovo mesto, iako je Nikolo bio stariji. To je početak Morelo porodice, najstarije od njujorčkih „Pet porodica“. Kao i svaki aristokrata, osim disperzivnim rasipanjem sadržaja iz tudjih vratnih arterija, jačao je strategijski položaj mudrim brakovima. Udao je polusestru za čuvenog sicilijanskog hitmena, Ignjacija „Vuka“ Sajetu i time dobio boljeg saveznika nego uprava Kolubare u Kenetu. Carstvo je izgradio na nizu naručenih ubistava u čemu se pokazao dramatično radikalnijim i kreativnijim od budućih njujorških Donova. Znak raspoznavanja Morelovog uratka bilo je bure. Obično drveno bure. Leševi (tačnije, leševi u delovima) su ubacivani u drvene buriće i bacani u more ili prosto ostavljani na ulici. Bavio se tipičnim poslovima, vezanim za tu oblast privrede, pre pojave i popularizacije opijata. Tipično za sva društva, pa i naše, novac se prao u restoranima, prodavnicama, shopping molovima, supermarketima (uh, pardon, malo sam se zaleteo) i sl. Naravno, u to vreme, bio je pionir tehnike pranja novca, a njegove veštine su kasnije preuzeli ostali. Takođe, prvi je koji je uveo uzimanje novca za „zaštitu“.
Do 1905. godine, Morelo je izgradio najjače mafijaško carstvo u Americi i bio je priznat kao capo di capi od svih američkih Donova. Na žalost, ovaj inovator je završio u zatvoru već 1909. godine jer, budući pionir, pipao je u mraku i još nije mogao biti siguran koga sve treba podmititi. Osuđen je na 30 godina zatvora. Uspeo je da ostane glava porodice godinu dana iz zatvora, međutim, njegove žalbe na presudu nisu brzo usvojene, pa je posao preuzeo njegov brat Nikolo. Do 1916. godine kada je likvidiran. Od 1916. do 1920. godine, V.D. direktora je Pidduov polubrat, Vićenco. Godine 1920. poslove porodice Morelo na Menhetnu preuzima Đuzepe Maseria, a poslove u Bruklinu Salvatore D’Akvila.
Nakon što je organizovao dva neuspela atentata na Maseriju, Morelo sa njim sklapa mir. Maseria preuzima kontrolu nad Njujorkom, a Morelo deluje kao njegov consigliere. Consigliere koji 1930. godine, u vreme početka Kastelamareze rata ima već 63 godine iskustva u ostajanju u životu. Dok je bio u zatvoru, prepisivači su znatno napredovali. Počeo je rat izmedju Maserije i Morela sa jedne, i Salvatorea Marancana i gospodina Bonana sa druge strane. Morelo je ubijen 15. avgusta 1930. godine od strane izvršnog organa porodice Gambino. Prepisivači su tako ostali da prave istoriju „Pet porodica“ i da ih glume De Niro, Armand Assante i ostali...